geçmiş’

Yine kendi duygularımla yıktım kendimi. Aynalar şahit oldu her duyguma. Gizleyemedim hiçbir şeyimi benden. Her şeyimi duyar oldum en derinden. Orospunun çığlığı demişti biri benden için. Aslında kendi içinin derinliklerindeki çığlık olmuştu yazdığı cümledeki sesler. 

Silmiştim kalbimi  aynalardan. Baktığımda boşluktu. Kalbim boş. Aklım bulanık. Gözlerim ise görmüyordu. Hissediyordum. Aslında aynaya bile bakmıyordum. 

Kafam karışıktı her zaman. Herkesin değil , ben konuşmadan sadece o duysun istiyordum. Bunu okuyan bile duymuyordu aslında etrafındaki sessizlikleri. Kimse kimsenin gözüne bakmıyordu. Ağzındaydı herkes insanların. Bedenlerden geçemiyorduk ama kendimizden geçtiğimiz çok gece oldu. 

Kendimden bile geçemiyorum artık çünkü biri benden geçmiş. Birileri artık geçmiş.