2.2.18

 Kalbim acıyarak yazıyorum bunları ruhum artık ben değilken ağlıyorum bu kadar fazla. Ben ben değilken değişiyorum aslında ve sen sen değilken söylüyorsun tüm söyleyeceklerini. Biz biz değilken sırtlarımız birbirini görüyor. Ben senin her gün yüzünü görmek isterken oluyor bütün bunlar ve hep sırtlarımız rastlaşıyor. Araya çok şey giriyor ve en büyüğü kırgınlık oluyor. Ben seni severken ölüyorum ama her seferinde daha çok öldürüyorum.